Sana dair her ne varsa silmek isterdim bugece. Yine kafam dumanlı hülyalar alemine dalmışken, çıkar gelirsin diye bekledim. Kuydu bir hayaldi benim ki olamayacak şeylerin peşine takılır gider zavallı yüreğim. Ne zaman bir aşka tutulmaya kalksam hep hüsran hep hüzün. Bazen olmayacağını bildiğim şeylere o kadar takılıyorum ki ne yapacağımı şaşırıyor ve gecenin karanlığında yalnızlığımın koynunda kayboluyorum. Hayalini kuruyordum o küçücük gönlüme sığacak olan sevgini, senden uzaklarda, senin haberin bile olmadan. Bir çocuğun kalbini hissettim sende, senden habersiz. O kadar alıştırdım ki kendime sana sen bilmeden öyle bir sahiplendim ki sanki gerçekten benimmişsin gibi . Kır çiçeklerini andıran o tebessümün aklımın bir köşesinde sürekli kalbimi meşgul etmekte. Sana dokunamadım yakından görmedim, dünyalara bedel gülüşünden mahrum kaldım. Fakat düşlerimde o kadar büyüttüm ki seni inan sen bile anlayamazsın.
Seni hayal ediyorum geceleri masamın soğuk kenarında zaten hep hayal ediyorum, olamayacağını bile bile.
Akşamları ne yaparsın acaba? Hangi yemekleri severek yersin, hangisini sevmezsin? Kitap okur musun? Hangi kitapları seversin? Ne tür filmlerden hoşlanırsın? Televizyon izlermisin? Gece sokağa çıkar mısın? En çok neye gülersin? En çok kim kızdırır seni? Hangi futbol takımını tutarsın? Hangi şarkıları çok seversin??
Bilmeliyim bütün bunları.Senin hakkındaki bütün ayrıntıları öğrenmeliyim. Çünkü bende o filmleri izleyeceğim, bende o yemekleri seveceğim ya da nefret edeceğim. Bilmeliyim .
Baştan kuruyorum dünyamı. Seninle yaşamaya başlıyorum. İster istemez benliğin işliyor beynime, gönlüme herşeyime artık seni yaşıyorum hayal dünyamda. Bütün bunları o kadar güzel bir şekilde kurguluyorum ki. O kadar güzel oynuyorum ki rolümü kurduğum bu düşte tek bir eksiğim kalıyor o da; Sensin.
Haykırmak istiyorum sana olan sevgime herkes duysun diye. Olmuyor işte ne yapsam ne etsem ben. Beceremiyorumaslında ne sevmeyi ne de sevilmeyi. İyisi mi sen git beee sevgili bırak bende her gece odamın loş ışığında büyüteyim bendeki SENİ !!
Ve sonuç kısmı tıpkı her hikaynin, her filmin, her romanın ve her hayatın sonunda söylenecek illaki bir cümle vardır.
Sana söyleyeceğim tek şey; Yine geç kaldım yine beceremedim 